dag 20: Brig - Maseira 62 km
29 augustus 2018 - Pontetto-roldo, Italië
Het zweet druipt langs mijn lijf. 25 kilo bagage is best veel, 1300 hoogtemeters in 20 km ook en 25 graden is best warm. Gelukkig ligt het steilste stuk in de schaduw. Na ruim 3 uur sta ik boven, ik ben trots op mezelf!
De wekker ging om half 7 en daardoor was ik ruim op tijd voor de trein naar Brig. En vanaf daar ging het omhoog naar de Simplonpas. En daarna weer omlaag. Het eerste stuk ging niet over de hoofdweg en vond ik prima. Het stuk over de grote weg, door halfopen (maar af en toe ook volledig gesloten) tunnels, waarbij de vrachtwagens aan je voorbij razen vond ik minder leuk. Gelukkig was het niet erg druk en regende het niet.
Moe van vooral het afdalen rijd ik Italie in. Ik heb een mooie B&B geboekt (tip uit mijn fietsboekje) en ben blij dat ik niet ook nog een tent op hoef te zetten! Dat ik in Italie ben merk ik vooral als ik ga eten. Ik beland op een terras aan een tafel waar steeds meer Italiaanse mannen aanschuiven. Communiceren is vrijwel onmogelijk, ze spreken alleen italiaans en dat spreek ik nou net weer niet. Eten bestellen kan ook niet, ik krijg gewoon wat de pot schaft: op zijn italiaans eerst pasta, dan vlees met tomaten, gevolgd door kaas en cappucino. Uiteraard vergezeld van heerlijke rode wijn. Ik eet en drink tot ik niet meer kan en betaal 15 euro!
Overigens, nog even terugkomen op de kleinste versnelling. Het is mij nog steeds niet helder hoe de verhoudingen liggen. Lever mij de aantallen tanden van voorblad en achterblad. Dan ga ik definitief uitrekenen hoeveel watt je moet leveren om een helling van 14 % op te komen met een halve trap per seconde. Tot nog toe zijn alle vorige rekenpartijen niet goed.
Geniet van de volgende 350 km door de bergen naar de Dolomieten!
Trudeke
De dazer zit nog in mijn tas. Ik kom bijna geen honden tegen. Alleen zonet, maar die was leuk. Hij was nog jong (denk ik) en huppelde vrolijk voor mijn voorwiel. Opzij gaan begreep hij nog niet, geloof ik. So far, so good dus!